Uitstootvrije gebouwen tegen 2050
De herziening van de Richtlijn energieprestatie voor gebouwen zorgt voor ambitieuzere energie-efficiëntienormen voor nieuwe en gerenoveerde gebouwen in de EU. Alle nieuwe gebouwen moeten uitstootvrij zijn tegen 2030 en nieuwe overheidsgebouwen tegen 2028. Vanaf 2050 moeten alle bestaande gebouwen gerenoveerd zijn tot uitstootvrije gebouwen.
Voor het renovatietraject van bestaande gebouwen wordt een onderscheid gemaakt tussen de niet-residentiële en de residentiële sector:
- Het energieverbruik van alle niet-residentiële gebouwen moet tegen 2030 lager liggen dan de 16% slechtst presterende gebouwen. Tegen 2033 moet het energieverbruik lager liggen dan de 26% slechts presterende gebouwen.
- Voor de residentiële gebouwen moet het gemiddelde primaire energieverbruik van alle gebouwen afnemen met minstens 16% tegen 2030 en 20-22% tegen 2035. Tegelijk moet 55% van de energiebesparing gerealiseerd worden door de slechtst presterende gebouwen te renoveren.
Voor historische gebouwen, gebedshuizen en religieuze gebouwen, vrijstaande gebouwen van minder dan 50m², vakantiehuisjes en woningen voor tijdelijk gebruik met beperkt energieverbruik, gebouwen van het leger voor defensiedoeleinden, industrieterreinen, werkplaatsen en niet-residentiële landbouwgebouwen.
Historiek van het proces
De gebouwensector wordt in de energiewetgeving op een specifieke manier behandeld via Richtlijn 2010/31/EU betreffende de energieprestatie van gebouwen.
De energie-efficiëntie geldt ook voor producten. Het betreft hier:
- de etikettering (Richtlijn 2010/30/EU) die de consument helpt bij de keuze van de minst energieverslindende producten;
- het ecologische ontwerp (Ecodesign-richtlijn 2009/125/EG) dat het energieverbruik beperkt gedurende de volledige levenscyclus;
- banden: een specifieke etikettering verschaft de gebruikers duidelijke en relevante informatie over de bandenkwaliteit en leidt hen naar een product dat minder brandstof verbruikt, minder luidruchtig is en een kortere remafstand op een nat wegdek verzekert (Verordeningen (EG) nr. 1222/2009; (EU) nr. 228/2011 en (EU) nr. 1235/2011).
